Jak reagować na nieprzychylną nam krytykę
Jak reagować na krytykę? Opowiem Ci najpierw pewną historię. Jakiś czas temu moja znajoma, wybrała się do centrum handlowego w ramach akcji: Nie mam się w co ubrać. Z zakupów wyszła z miną zwycięzcy. Sukienka marzeń – idealna i w dodatku po promocyjnej cenie. Nazajutrz Katarzyna zaprezentowała swoją zdobycz koleżankom z pracy. Był zachwyt i niekończące się słowa podziwu. Kasia była wniebowzięta.
I na tym można, by zakończyć tę historię, gdyby nie jedna ze współpracownic, która powiedziała:
– Naprawdę fajna ta kiecka, choć ja nie odważyłabym się wyjść w czymś, co tak bardzo podkreślałoby moje niedoskonałości. Szczególnie te fałdki na biodrach. No, ale ty zawsze miałaś dystans do siebie.
I choć Kaśce wydawało się, że słowa koleżanki nie zrobiły na niej większego wrażenia, to jak mi zdradziła, jeszcze tego samego dnia sukienka zasiliła grono ciuchów z kategorii: Założę, gdy będę chudsza przynajmniej o 5 kilo.
To niesamowite, jak jedna nieprzychylna opinia może wpłynąć na nasz nastrój i postrzeganie siebie. I nie ma znaczenia ile pozytywnych informacji usłyszymy na swój temat. I tak ta negatywna będzie nas uwierać i uczepimy się jej, jakby była jedyną właściwą.
Sama wielokrotnie tego doświadczałam i choć do tej pory nie jestem obojętna na krytykę, to jednak coś się zmieniło.
Przede wszystkim czuję, że coraz lepiej idzie mi odróżnianie tzw. konstruktywnej krytyki od zwykłej złośliwości. Ostatnio moja mentorka zwróciła mi uwagę, że zbyt szybko mówię i żywo gestykuluję podczas przemawiania. Przełknęłam to, sprwadziłam na ile ma to faktyczny wpływ na jakość moich wypowiedz. Przyjęłam jej słowa jako cenne informacje. Teraz wiem, nad czym mam pracować, a mentorce należą się słowa podziękowania.
Konstruktywna krytyka, jeśli zechcesz może być zapalnikiem ku Twojej zmianie i rozwojowi.
Ale nie wyrażajmy zgody na obraźliwe sformułowania. One w zamierzeniu wcale nie mają przyczynić się do naszego rozwoju. Nie mają dodać nam skrzydeł, wręcz przeciwnie – ich celem jest nam je podciąć i zrobić z nas nieloty.
Jak reagować na krytykę – przykłady
Reakcje na krytyką naszej osoby mogą być bardzo zróżnicowane od żartobliwej po zupełne zlekceważenie.
W przypadku powyższej sytuacji możesz powiedzieć:
– A już zaczynałam się obawiać się, że nikt nie zauważy moich fałdek. Jestem uratowana.
Humor w takich sytuacjach bardzo sprzyja rozładowaniu atmosfery, ale do tego potrzebny jest dystans. Kto wie, co wyniknie z tak nieoczekiwanej zmiany podejścia.
Spontaniczne, naładowane emocjami odparowywanie ataków może doprowadzić do wplątania się w błędne koło. Dlatego, zanim przejdziesz do kontrofensywy, weź głęboki oddech. Czasami po zasłyszanej krytyce wystarczy spojrzeć prosto w oczy i rzec: A to ciekawe, powiedz mi coś więcej. Taki zwrot zwykle wprawia drugą osobę w zdumienie, bo była przekonana, że będziesz się bronić. Ma to dodatkowy plus. Jeśli była to uzasadniona krytyka, to macie wtedy okazję dowiedzieć się czegoś więcej o sobie, czegoś, co umknęło Twojej uwadze. Być może okaże się wartościową informacją.
Brak reakcji, to też reakcja. I powiem Ci w sekrecie, najczęściej irytuje naszego krytykanta. Moment, gdy poczujesz się dotknięty i nerwowo zareagujesz, to znak że jego słowa odniosły oczekiwany cel.
Można też spojrzeć na to z drugiej strony. Pomyśl, jak musi się czuć w swojej skórze osoba, która w rozmowach z innymi wciąż czyni nieprzyjemne aluzje. A tak na marginesie – stałe szukanie wad u innych często wynika z nieakceptowania samego siebie.
Jeśli jednak masz potrzebę zareagowania na rzuconą w Twoją stronę krytyczną uwagę, możesz odpowiedzieć tak:
–To opinia, a nie prawda o mnie
albo po prostu
– Ja tak nie uważam.
Jak poradzić sobie z krytyką
Aby poradzić sobie z krytyką warto pamiętać o kilku zasadach, które pomogą nam we właściwy sposób reagować na krytykę.
Po pierwsze, nie mamy wpływu na to, co myślą o nas inni. Jak to mawia moja mama: Wszystkim nie dogodzisz. Nieważne jak bardzo będziesz się starać, zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie miał do Ciebie jakieś „ale” . Banalne? Być może, jednak to najstarsza z prawd. Dlatego warto myśleć o tych, którzy Cię wspierają, otaczać się i wchodzić w interakcje z życzliwymi Ci osobami.
Po drugie, nikt nie jest idealny. Znowu banał, ale znowu prawdziwy. Warto pozwalać sobie na błędy, a wtedy łatwiej będzie nam przyjmować negatywne opinie na swój temat. I tu kłania się praca ze swoim wewnętrznym krytykiem, o czym pisałam we wcześniejszym artykule. Bo to wcale nie chodzi o to, żeby mieć sposób na naszego krytykanta. Tu ważne jest nasze podejście do słów i opinii, które do nas docierają.
Ile osób, tyle opinii. w dodatku każdy ma prawo do własnej. Jeśli przyjmiesz tę zasadę, łatwiej będzie Ci złapać dystans do wygłaszanych słów w Twoim kierunku.
Im bardziej będziesz cenić samego siebie i im lepiej będziesz znać swoją wartość, tym trudniej będzie Cię zranić krytycznymi słowami.
A jeśli potrzebujesz wsparcia w uwolnieniu się od krytyki i opinii innych, zapraszam. Na początek proponuję bezpłatną 20 minutową rozmowę. Być może zainteresuję Cię też ten artykuł: Jak poradzić sobie z syndromem oszusta – Ewa Brzozowska Coaching
